کفایت افشای معاملات با اشخاص وابسته

در رسوایی های مالی شرکتها، یکی از موضوعاتی که همواره مرکز توجه و نگرانی بوده است، معاملات بااشخاص وابسته می باشد. این نگرانی ها، در پی ورشکستگی شرکتهای مشهوری مثل انرون و آدلفیا افزایشیافته است. یکی از عوامل سقوط این شرکتها به استفاده هدفمند از معاملات با اشخاص وابسته و عدم افشایآنها در صورتهای مالی یا کافی نبودن افشای آنها مربوط میشود. در این مقاله، کفایت افشای معاملات بااشخاص وابسته با استفاده از چکلیست افشای تهیه شده طبق استاندارد حسابداری شماره 21 ایران، بررسیشده است.نمونه مورد بررسی، شامل شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سالهای 2831 تا 2831می باشد. در این مقاله، 21 مورد افشا مطابق استاندارد حسابداری 21 ایران تعیین و به دو دسته کلی تقسیم شدهاست. از موارد افشا 1 مورد در گروه افشای عمومی و 1 مورد در گروه سایر موارد افشا قرار داده شده است.سپس با محاسبه میانگین افشا و با در نظر گرفتن سطح افشای 15 درصد، نتیجه بررسی نشان میدهد که شرکتهابه طور میانگین 14 درصد از موارد افشای عمومی و 13 درصد تا 41 درصد از سایر موارد افشا را گزارشکردهاند. در ادامه، میزان افشای هر یک از 21 مورد افشا، بررسی گردید و مشخص شد الزامات مندرج دراستاندارد حسابداری 21 ایران، به طور کامل توسط شرکتها گزارش نمی شود.